Zasypianie w ciągu dnia czy problemy z ze snem w nocy zrzucamy zazwyczaj na przemęczenie i nadmierną ilość stresu. Tak, to może być przyczyną takich dolegliwości, ale może być też objawem choroby jaką jest narkolepsja.

Czym jest narkolepsja.

Narkolepsja to choroba polegająca na zaburzeniach snu. Jej objawem może być mimowolna senność  i zasypianie w ciągu dnia nawet podczas wykonywania codziennych czynności. W nocy natomiast pojawia się problem ze spaniem, częste wybudzanie się, omamy. Choroba ma podłoże neurologiczne i dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Pierwsze objawy pojawiają się w okresie dojrzewania, ale mogą też się ujawnić po 20-tym roku życia. Niestety jest ona nieuleczalna, objawy można łagodzić farmakologicznie stosując metylofenidat czy modafinil oraz leki przeciwdepresyjne. Uważa się, że narkolepsja ma podłoże dziedziczne, nie wpływa na długość życia pacjentów jednak znacznie je im utrudnia.

Narkolepsja – rodzaje.

Występują dwa rodzaje tej choroby, a objawy mogą się różnić w zależności od osoby.

Narkolepsja z katapleksją.

Poza ogólnymi objawami choroby katapleksja powoduje zwiotczenie mięśni twarzy, nóg, rąk. Osoba cierpiąca na tą dolegliwość podczas atak mówi niewyraźnie, ma obwisłą szczękę, nie może się poruszać, jednak nie śpi. Epizod może trwać od kilku sekund do kilku minut i jest wywołany impulsem emocjonalnym: śmiechem, wzruszeniem.

Narkolepsja bez katapleksji.

Ten wariant jest mniej uciążliwy niż z katapleksją. Występują napady senności w ciągu dnia, trudności ze spaniem w nocy i omamy, ale nie ma nagłego zwiotczenia mięśni.

Przyczyny narkolepsji.

Badania nad tą chorobą wciąż trwają, a przyczyny jej powstania nie są jeszcze ostatecznie potwierdzone. Naukowcy wiążą ją z  mutacją genu kodującego antygen HLA, który zlokalizowany jest na chromosomie 6. U osób posiadających tą mutację jest zwiększone ryzyko wystąpienia choroby. Inicjatorem jednak jest złe funkcjonowanie układu odpornościowego. Dochodzi bowiem do reakcji autoimmunologicznej, czyli organizm produkuje przeciwciała, które są skierowane przeciwko jego własnym komórkom i tkankom, na skutek czynnika infekcyjnego, którym zazwyczaj bywa wirus. Ten zaczyna atakować komórki nerwowe (neurony), które produkują białko o nazwie hipokretyna. Białko to odpowiedzialne jest za właściwą regulację faz snu w ludzkim organizmie. Gdy dochodzi do zniszczenia komórek je produkujących, może dojść do powstania zaburzeń snu czyli narkolepsji. Jest to jedynie teoria, naukowcy cały czas pracują nad jej potwierdzeniem albo wykluczeniem.

Powikłania po narkolepsji.

Choroba ta nie niesie ze sobą zdrowotnych skutków ubocznych, jest jednakże powodem zaburzeń psychicznych, depresyjnych i problemów w relacjach międzyludzkich. Szczególnie w połączeniu z katapleksją utrudnia codzienne funkcjonowanie, pracę, jazdę samochodem. Chorzy mają problemy zachowaniem przytomności nawet podczas spotkań towarzyskich, śmiech może wywołać zwiotczenie mięśni, co jest krępujące dla wielu osób zmagających się z tymi dolegliwościami.

Chociaż choroba nie jest uleczalna, pacjent powinien ściśle współpracować z lekarzem, by zminimalizować dolegliwości związane z narkolepsją.